سنگ خور

لغت نامه دهخدا

سنگ خور. [ س َ خوَرْ / خُرْ ] ( اِ مرکب ) سنگخوار :
هر که در دنیا برآرد مسجدی از بهر حق
باشد آن مسجد اگر چون آشیان سنگ خور.سوزنی ( دیوان چ شاه حسینی ص 104 ). رجوع به سنگ خوارک شود.

گزارش محتوای نامناسب