سماعت

لغت نامه دهخدا

سماعت. [ س َ ع َ ] ( مص ) شنیدن. ( از غیاث ).
سماعة. [ س َ ع َ ] ( ع مص ) شنودن. ( آنندراج ). || ( ص ) شنوا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
سماعة. [ س َم ْ ما ع َ ] ( ع ص ) گوش شنوا. ( ناظم الاطباء ).