سفره نشین

لغت نامه دهخدا

سفره نشین. [ س ُ رَ / رِ ن ِ ] ( نف مرکب ) کنایه از مهمان. ( آنندراج ) :
سفره مائده پرداز همه ست
تا همه سفره نشین سفرند.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 758 ).

فرهنگ فارسی

کنایه از مهمان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال ورق فال ورق فال ابجد فال ابجد