سرای فریب

لغت نامه دهخدا

سرای فریب. [ س َ ی ِ ف ِ / ف َ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
بدان ای پسر کین سرای فریب
ندارد ترا شادمان بی نهیب.فردوسی.چنین است رسم سرای فریب
فرازش بلنداست و پشتش نشیب.فردوسی.

فرهنگ فارسی

کنایه از دنیا
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم