سرا بوستان

لغت نامه دهخدا

سرابوستان. [ س َ ] ( اِ مرکب ) مقلوب بستان ( بوستان )سرا :
یکی حجره خاص از پی دوستان
در حجره اندر سرابوستان.سعدی.رجوع به سرابستان شود.

بستانسرای