لغت نامه دهخدا ( ساجة ) ساجة. [ ج َ ] ( ع اِ ) آن چوب که معیار بدان برکشند. ( مهذب الاسماء ). لوح صراف ؛ تخته ای که بر آن پول شمرد. || یکی چوب ساج. ج ، ساجات.
