زیان رسان

لغت نامه دهخدا

زیان رسان. [ رَ / رِ ] ( نف مرکب )زیان رساننده. آسیب و خسارت واردآورنده :
ز اقبال تو سنگسار گردد
چون پیل زیان رسان کعبه.خاقانی.رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

زیان رساننده آسیب و خسارت وارد آورنده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم