روی بند

لغت نامه دهخدا

روی بند. [ ب َ ] ( نف مرکب ) که روی خود یا دیگری را بگیرد. که روی ببندد. || ( اِ مرکب ) روبند و نقاب و برقعی که زنان بر روی اندازند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به روبند شود.

فرهنگ فارسی

که روی خود یا دیگری را بگیرد که روی ببندد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم