روز خیز

لغت نامه دهخدا

روزخیز. ( نف مرکب ) آنکه دیر از خواب شب خیزد. ( یادداشت مؤلف ). || صفت صبح که روز از آن خیزد و شروع شود :
یارب این شام دوالک باز و صبح روزخیز
چند برجان و دل خاصان شبیخون کرده اند.مجیر بیلقانی.