رنگ باز

لغت نامه دهخدا

رنگ باز. [ رَ ] ( نف مرکب ) بازنده رنگ. در لهجه مردم خراسان به پارچه و یا جامه ای گویند که رنگش برود. رنگ رو. رجوع به رنگ رو شود.

فرهنگ فارسی

بازنده رنگ در لهجه مردم خراسان بپارچه و یا جامه گویند که رنگش برود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال میلادی فال میلادی فال فنجان فال فنجان فال تاروت فال تاروت