دانشنامه اسلامی
شاعر، متخلص به کفاش. در مشهد می زیست. وی اگر چه سواد درستی نداشت ولی شعر را نیکو می سرود. اشعار او سرشار از اصطلاحات مشهدی و گاه همراه با انتقادهای اجتماعی بود. شهرتش به دلیل سرودن شعری در آشفتگی اوضاع داخلی آستان قدس رضوی می باشد.
او یک سال ملازم ضیاءالحق، نوه ی حاج ملا هادی سبزواری در سبزوار بود. از آثار وی دو منظومه «دعانامه» و «نفرین نامه» می باشد که هر دو به صورت مسمط مخمس سروده شده است.
