رقام

لغت نامه دهخدا

رقام. [ رَق ْ قا ] ( ع ص ، اِ ) رقم کننده. ( مهذب الاسماء ). رجوع به رقم شود. || مطرز. طرازی. آنکه علم جامه کند. ( یادداشت مؤلف ). || منسوب است به رقم که یک رقم پارچه و لباس بوده. ( از انساب سمعانی ).
رقام. [ رَق ْ قا ] ( اِخ ) ابوولید عباس بن ولید رقام قطان. از راویان است و از عبدالاعلی و محمدبن یزید واسطی روایت کرد و ابوزرعة و ابوحاتم رازی از او روایت دارند. وی از ثقات بشمار است. ( از لباب الانساب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال رابطه فال رابطه فال تک نیت فال تک نیت فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی