رسوا گشتن

لغت نامه دهخدا

رسوا گشتن. [ رُس ْ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) رسوا گردیدن. رسوا شدن. مفتضح گشتن :
بر سر کوی تو هرگاه که پیدا گشتم
سگ کویت به فغان آمد و رسوا گشتم.محتشم کاشانی ( از ارمغان آصفی ).و رجوع به رسوا شدن و رسوا گردیدن شود.

فرهنگ فارسی

رسوا گردیدن رسوا شدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم