لغت نامه دهخدا
ربیت. [ رُ ب َی ْ ی َ ] ( از ع ،اِ ) نوعی از حشرات. || گربه. ج ، رُبی ً [ رُ بَن ْ ]. ( منتهی الارب ). و رجوع به رُبْیَت شود.
ربیت. [ رَب ْ ب َ ] ( اِ ) جمهور. ( قاموس کتاب مقدس ).
ربیت. [ رَب ْ ب َ ] ( اِخ ) شهری از شهرهای بنی یسا که در سرحد جنوبی ایشان واقع بود. ( قاموس کتاب مقدس ).
ربیة. [ رَ بی ی َ ]( ع ص ) دیده بان. ج ، رَبایا. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ).
ربیة. [ رُب ْ ی َ ] ( ع اِ )نوعی از حشرات. || گربه. ج ، رُبی ً [ رُ بَن ْ ]. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).