ذیبین

لغت نامه دهخدا

ذیبین. [ ذَ ب َ ] ( اِخ ) موضعی است در شعر نابغة به رضافة.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ورق فال ورق فال تاروت فال تاروت فال انبیا فال انبیا فال کارت فال کارت