ذولباب

لغت نامه دهخدا

ذولباب. [ ل ُ ] ( ع ص مرکب ) خداوند عقل :
بی حجابت باید آن ای ذولباب
مرگ را بگزین و بردر آن حجاب.مولوی.|| خداوند خالص یعنی خداوند عقل و خداوند فهم. ( فرهنگ لغات مثنوی ).