لغت نامه دهخدا
دیزک. [ دَ زَ ] ( اِخ ) از قراء سمرقند است. استخری گوید دیزک از شهرهای اشروسنه است که کاروانسراهای مردم سمرقند در آن است و آن را بدرقشیر بنا کرده و عبدالعزیزبن محمد دیزکی واعظ سمرقندی ( دیزقی ) ( متوفی 308 هَ. ق. ) منسوب به آن است. ( از معجم البلدان ).
دیزک. [ زَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان رودبار بخش طرخوران شهرستان اراک با 139 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
دیزک. [ زَ ] ( اِخ ) بلوک دیزک متعلق به ایران و مرکب از دهات متعدد است که دو پارچه از آنها که جالق و کالیکان باشد در خط سرحد شرقی واقع است. ( یادداشت مؤلف ).
دیزک. [ زَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تفرش بخش طرخوران شهرستان اراک با 80 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
