لغت نامه دهخدا دعاگویی. [ دُ ] ( حامص مرکب ) دعاگوئی. عمل دعاگو. استدعای برکت و درخواست خیر و خوبی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به دعاگو و دعاگوی شود.
