لغت نامه دهخدا دست روائی. [ دَ رَ ] ( حامص مرکب ) امکان. تمکن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : تو بر جگری دست نیالائی و حقاک جز بر جگری نیست مرا دست روائی.خاقانی.
