دست اره

لغت نامه دهخدا

دست اره. [ دَ اَرْ رَ / رِ / اَ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) اره دستی کوچک. ( آنندراج ). دستره و اره دستی. ( ناظم الاطباء ). اره یا قسمی از آن. اره که با دست بکار برند. اره های کوچک. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).منشار. ( زمخشری ) میشار. شرشرة. ( دهار ) :
پشت خوهل و سر تویل و روی برکردار پیل
ساق چون سوهان و دندان بر مثال دست اره.غواص.این ترب را اگر بدوانی تو فی المثل
بر دست اره ریزد دندان دستره.سوزنی.نَشر؛ بریدن به اره و دست اره. ( دهار ).

فرهنگ فارسی

ار. دستی کوچک دستره واره دستی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم