درویش مرد

لغت نامه دهخدا

درویش مرد. [ دَرْ م َ ] ( اِ مرکب ) مرد درویش. مرد بی چیز. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
ببخشید گنجی به درویش مرد
که خوردش نبودی بجز کارکرد.فردوسی.چو درویش مردی که نازد به چیز
که آن چیز گفتن نیرزد پشیز.فردوسی.