دبن

لغت نامه دهخدا

دبن. [ دِ ] ( ع اِ ) آغل گوسپندان. ( منتهی الارب ).
دبن. [ دِ ] ( اِ ) سریشم. ( ناظم الاطباء ).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.

فرهنگ فارسی

آغل گوسفندان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال عشق فال عشق فال ارمنی فال ارمنی استخاره کن استخاره کن