خونیک

لغت نامه دهخدا

خونیک. ( اِخ ) دهی است از دهستان پسکوه بخش قائن شهرستان بیرجند واقع در 33 هزارگزی باختر قاین سر راه مالرو عمومی سربیشه به قاین. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
خونیک. ( اِخ ) دهی است از دهستان شهاباد بخش حومه شهرستان بیرجند واقع در 12 هزارگزی جنوب باختری بیرجند. از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
خونیک. ( اِخ ) دهی است از دهستان قیس آباد بخش خوسف شهرستان بیرجند واقع در 50 هزارگزی جنوب خاوری مالرو عمومی به قیس آباد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
خونیک. ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش خوسف شهرستان بیرجند. واقع در هفده هزارگزی جنوب خاوری خوسف. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
خونیک. ( اِخ ) دهی است از دهستان بهارجانات بخش حومه شهرستان بیرجند. واقع در 24 هزارگزی جنوب خاوری بیرجند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
خونیک. ( اِخ ) دهی است از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند. واقع در 31 هزارگزی جنوب درمیان. این دهکده در جلگه قرار دارد با 146 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان مومن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند واقع در ۳۱ هزار گزی جنوب درمیان . این دهکده در جلگه قرار دارد با ۱۴۶ تن سکنه .

دانشنامه عمومی

خونیک (القورات). خونیک روستایی است کوچک در دهستان القورات از توابع بخش مرکزی شهرستان بیرجند، واقع در استان خراسان جنوبی که بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۰ نفر ( در ۰ خانوار ) بوده است.
خونیک (باقران جنوب). خونیک یک روستا در ایران است که در دهستان باقران شهرستان بیرجند واقع شده است.
خونیک (باقران شرق). خونیک یک روستا در ایران است که در دهستان باقران شهرستان بیرجند واقع شده است. خونیک ۹۰ نفر جمعیت دارد.
خونیک (باقران شمال). خونیک یک روستا در ایران است که در دهستان باقران شهرستان بیرجند واقع شده است. خونیک ۳۱ نفر جمعیت دارد.
خونیک (درمیان یک). خونیک روستایی در دهستان پیشکوه بخش مرکزی شهرستان قائنات استان خراسان جنوبی ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا ۲۱۶ نفر ( در ۴۸ خانوار ) بوده است.
خونیک (سربیشه). خونیک یک روستا در ایران است که در بخش مرکزی شهرستان سربیشه واقع شده است. خونیک ۲۴۶ نفر جمعیت دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

غاری پیش از تاریخی در استان خراسان جنوبی و در نزدیکی شهر تاریخی بیرجَند. در دوران زمین شناختی پلیستوسین سکونتگاه گروهی از انسان های نِئاندِرتال بوده است و ابزارهای سنگی فرهنگ موستِرین با قدمت بیش از ۵۰هزار سال از آن جا به دست آمده است.