لغت نامه دهخدا خوسته. [ خوَس ْ / خُس ْ ت َ / ت ِ ] ( ص ) کنده. برکنده. ( ناظم الاطباء ) ( برهان قاطع ). || گندیده.بوگرفته. ( ناظم الاطباء ). || آکنده باشد یعنی درهم جسته. ( صحاح الفرس ). رجوع به پیخوسته شود.
