لغت نامه دهخدا خودشناس. [ خوَدْ / خُدْ ش ِ ] ( نف مرکب ) آنکه عارف بخود است. آنکه خود را شناخته و نقاط ضعف و قوت خود را دریافته است. مسلط بر نفس خود. واقف بخود.
فرهنگ فارسی آنکه عارف بخود است آنکه خود را شناخته و نقاط ضعف و قوت خود را دریافته است مسلط بر نفس خود .
