خود خوار

لغت نامه دهخدا

خودخوار. [ خوَدْ/ خُدْ خوا / خا ] ( ص مرکب ) غم خور. آنکه با غم خود را نابود میکند. خودخور. آنکه غم خویش بکسی نگوید.

( صفت ) هر موجودی که بدون احتیاج بموجودات دیگر زیست کند .
غم خور آنکه با غم خود را نابود می کند