لغت نامه دهخدا خوب خرام. [ خو خ َ / خ ِ / خ ُ ] ( ص مرکب ) آنکه خوب خرامد. خوش رو : گفت کای ره نورد خوب خرام گوش کن سرگذشت بنده تمام.نظامی.
