لغت نامه دهخدا خمال. [ خ ُ ] ( ع اِ ) دوست خالص. || دردی که در مفاصل مردم و قوائم حیوان به هم رسد که آن را لنگ کند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). رجوع به خملة شود.خمال. [ خ ُ ] ( اِ ) غوره خرما. خارک نارس. ( یادداشت بخط مؤلف ).
