خلل ناپذیر

لغت نامه دهخدا

خلل ناپذیر. [ خ َ ل َ پ َ ] ( نف مرکب ) غیرقابل خلل. آنچه قبول خلل نکند. پایدار. ثابت : چون اتحاد خلل ناپذیر ملل آسیایی ضامن استقلال آنهاست. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنچه قابل اختلال و تباهی و آشفتگی باشد .
غیر قابل خلل آنچه قبول خلل نکند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال چوب فال چوب فال پی ام سی فال پی ام سی فال سنجش فال سنجش