لغت نامه دهخدا خصیل. [ خ َ ] ( اِ ) قصیل در تداول پارسی زبانان. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به قصیل در این لغت نامه شود.خصیل. [ خ َ ] ( ع اِ ) دم. ذنب. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( ازلسان العرب ). || ج ِ خَصیلة. || ( ص ) مغلوب در قمار. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).خصیل. [ خ ُ ص َ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است در شام. ( از معجم البلدان ).