خجالت گاه

لغت نامه دهخدا

خجالت گاه. [ خ َ / خ ِ ل َ ] ( اِ مرکب ) محل خجالت. محل شرمساری. مکان شرمگینی. محلی که موجب خجلت است. مکانی که باعث خجالت می باشد :
طریق ذیل چه پویم درین خجالت گاه
که لنگ شد خردم را سمند جولانی.عرفی ( از آنندراج ).