حمیدی

لغت نامه دهخدا

حمیدی. [ ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب به حمید.
حمیدی. [ ح َ ] ( اِخ ) یکی از شعرای کشمیر است و در نعت حضرت علی بن ابیطالب ( ع ) گوید:
مرتضی آنکه شه مسند عالی نسبی است
آفتابی است که برج شرفش دوش نبی است.( قاموس الاعلام ).

فرهنگ فارسی

ابو عبد الله محمد ابن نصر فتوح بن عبد الله اندلسی معروف به حمیدی ( ف. ۴۸۸ ه. ق . ) از دانشمندان علم حدیث و صاحب کتاب الجمع بین صحیحی البخاری و ملسم .
یکی از شعرای کشمیر است و در نعت حضرت علی علیه السلام شعر گفته است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حمیدی (ابهام زدایی). حمیدی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • عبدالله بن زبیر حمیدی، محدث و فقیه مشهور سده دوم و سوم• محمد بن فتوح حمیدی، حافظ، محدّث، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم• سید جعفر حمیدی، استاد تمام دانشگاه شهید بهشتی تهران• عبدالواحد حمیدی، فقیه مالکی و قاضی مغربی قرن دهم و یازدهم
...