لغت نامه دهخدا حلائل. [ ح َ ءِ ] ( ع ص ،اِ ) ج ِ حلیل. ( ترجمان علامه ). || ج ِ حلیلة. ( دهار ) : و حلائل ابنائکم. ( قرآن 23/4 ).
دانشنامه اسلامی [ویکی الکتاب] ریشه کلمه: حلل (۵۱ بار)«حَلائِلُ» جمع «حَلیلَه» از مادّه «حلّ» به معنای زنی است که بر انسان حلال است، و یا از مادّه «حلول» به معنای زنی است که با مردی در یک محل زندگی و آمیزش جنسی دارد.