لغت نامه دهخدا ( حق الشفعة ) حق الشفعة. [ ح َق ْ قُش ْ ش ُ ع َ ] ( ع اِ مرکب ) حق تقدمی که یکی از دو شریک بر دیگران دارد چون شریک دیگر سهم ملک خود فروختن خواهد.
