جوهر فروش

لغت نامه دهخدا

جوهرفروش. [ ج َ / جُو هََ ف ُ ] ( نف مرکب ) فروشنده جوهر. جوهری. گوهرفروش :
چو در بسته باشد چه داند کسی
که جوهرفروش است یا پیله ور؟سعدی. || کنایه از اولیاء و شاعران فصیح کلام. ( آنندراج ) :
تو آوردی از لطف جوهر پدید
به جوهرفروشان تو دادی کلید.نصامی.

فرهنگ فارسی

فروشنده جوهر جوهری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم