جواز دادن

لغت نامه دهخدا

جواز دادن. [ ج َدَ ] ( مص مرکب ) رخصت دادن. اجازه دادن :
کسی کو بشهر محبت نیاید
بده سوی دشت عداوت جوازش.ناصرخسرو.خواستم کز ولایت قهرش
بروم جان ْ مرا نداد جواز.مسعودسعد.رجوع به جواز شود.