جشب

لغت نامه دهخدا

جشب. [ ج َ ] ( ع مص ) ببردن خدا جوانی کسی را. || تباه و خوار گردانیدن خدا کسی را. || بی نانخورش کردن طعام را. || آرد کردن نیم کوب را. || درشت و خشن گردیدن طعام. || بی نانخورش گردیدن طعام. ( اقرب الموارد ).
جشب. [ ج َ ش ِ ] ( ع ص ) بدخورش و درشت خوار. ( منتهی الارب ).
جشب. [ ج ُ ] ( ع اِ ) پوست انار. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پوست انار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال کارت فال کارت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت