لغت نامه دهخدا
جرادی. [ ج ُ دا ] ( اِخ ) نام موضعی است. ( منتهی الارب ).
جرادی. [ ج َ ] ( اِخ ) بنو... قریه ای است به یمن از توابع صنعاء. ( از معجم البلدان ). در منتهی الارب و متن اللغة بضم جیم و تشدید یا ضبط شده وممکن است تصحیفی روی داده و هر دو کلمه یکی باشد.
جرادی. [ ج ُ ] ( اِخ ) دهی است به صنعا. ( منتهی الارب ) ( متن اللغة ). در معجم البلدان بفتح جیم و تخفیف یاء ذکر شده ،ظاهراً یکی مصحف دیگری است. رجوع به این کلمه شود
جرادی. [ ج َ ] ( ص نسبی ) نسبت است بجراد که لقب بعضی از اجداد منتسب ٌالیه است و اوابومحمد عبیداﷲبن محمدبن علی بن منصور کاتب معروف به ابن جرادی مروزی است. وی در بغداد سکونت داشت و از عبداﷲبن محمد بغوی روایت کند و ابوطالب عشاری و ابوالقاسم تنوخی از او روایت دارند. ( از لباب الانساب ).
جرادی. [ ج ِ ] ( اِخ ) ابوعاصم جرادی بصری زاهد که نسبت وی به بطنی از بنی تمیم است و در زمان مالک بن دینار میزیسته و سعیدبن سلیمان واسطی از او روایت کند. رجوع به لباب الانساب شود.
