لغت نامه دهخدا جاه جاه. ( ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان شتران نر را خاصة زجر کنند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء )( آنندراج ). این کلمه مبنی بر کسر و با تنوین و بسکون هر سه خوانده میشود. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).
