جان جهان

لغت نامه دهخدا

جان جهان. [ ن ِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطابی است بمعشوقه :
بس بناگوش چو سیماکه سیه شد چو شبه
آن ِتو نیز شود صبر کن ای جان جهان.فرخی.بگشای بشادی و فرّخی
ای جان جهان آستین خی
کامروز بشادی فرارسید
تاج شعرا خواجه فرّخی.فرخی. || روان عالم. روح جهان. آنکه قوام جهان بدو بسته است :
مظهر لطف ازل روشنی چشم امل
جامع علم وعمل جان جهان شاه شجاع.حافظ.خان بن خان و شهنشاه شهنشاه نژاد
آنکه می زیبد اگر جان جهانش خوانی.حافظ.

فرهنگ فارسی

خطابیست بمعشوقه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال شمع فال شمع فال حافظ فال حافظ فال ماهجونگ فال ماهجونگ