تیره جان

لغت نامه دهخدا

تیره جان. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) تیره روان. بدنهاد. مضر. نادرست. گمراه و بدسرشت :
تو ای بهمن جادوی تیره جان
براندیش از کردگار جهان.فردوسی.رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.