تیره بین

لغت نامه دهخدا

تیره بین. [ رَ / رِ] ( نف مرکب ) تیره بصر. کور. || نابخرد. نادان. نامدرک. که از فهم حقیقت عاجز بود :
وگر زآنکه جانی بود تیره بین
نه آرایش داد داند نه دین.اسدی ( گرشاسب نامه ).رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

تیره بصر کور نابخرد
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال درخت فال درخت فال چای فال چای فال اعداد فال اعداد