تیبستی

لغت نامه دهخدا

تیبستی. [ ب ِ ] ( اِخ ) قسمت بزرگ کوهستانی صحرای افریقای مرکزی که در شمال سرزمین نیجریه واقع است. ( از لاروس ).

فرهنگ فارسی

قسمت بزرگ کوهستانی صحرای افریقای مرکزی که در شمال سرزمین نیجریه واقع است

دانشنامه عمومی

تیبستی یک منطقه در چاد است که مرکز آن بردای است. تیبستی ۲۵٬۴۸۳ نفر جمعیت دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

تیبِسْتی (Tibesti)
رشته کوهی در مرکز صحرای افریقا۱، واقع در مرز کشورهای لیبی، نیجر، و چاد۲. بلندترین قلۀ آن امی کوسی۳، به ارتفاع ۳,۴۱۵ متر، است. این رشته کوه ۵۰۰ کیلومتر درازا و ۳۰۰ کیلومتر پهنا دارد و ستونی از سنگ های آتشفشانی است، که در فلات سنگ ماسه۴ ای مجاور خود پیشروی کرده و یک تودۀ بازماندی۵ را تشکیل داده است. رودخانه ۶های خشک شده و نقاشی های حیات وحش بر صخره های این منطقه نشان می دهند که آب و هوای این منطقه در گذشته مرطوب تر بوده است.
SaharaChadEmi Koussisandstoneresidual masswatercourse