تکافل

لغت نامه دهخدا

تکافل. [ ت َ ف ُ ] ( ع مص ) پذیرفتاری دادن. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

پذیرفتاری دادن

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تَکافُل، گونه ای بیمه برای جبران خسارتهای ناشی از حوادث و تکمیل نظام بانکی بدون بهره است.
تکافل با بیمه مرسوم (بیمه های بازرگانی متداول) از نظر جبران زیانهای مالی مشابهت دارد، ولی چون تعدادی از محققان اسلامی بیمه مرسوم را با شریعت ناسازگار و آن را دارای عناصر غَرَر (بی اطمینانی و جهل) و مَیْسِر (قِمار) و ربا می دانند، تکافل را به جای آن معرفی نموده اند که علاوه بر آن که کارکرد بیمه های مرسوم را دارد، از آن سه عیب به دور است و نهادی مالی ـ اخلاقی به شمار می آید.
تکافل قرآنی
تکافل مبتنی بر اصل قرآنیِ تعاون و به معنای «کمک متقابل میانْگروهی» است و هر عضوی در حمایت از نیازمندانِ داخل گروه سهم دارد. این نوع بیمه شبیه «بیمه تعاونی» است.
تکافل در صدر اسلام
مفهوم تکافل در زمان پیامبر اکرم نیز وجود داشته است. مسلمانان صدر اسلام در نظام عاقله مشارکت داشتند.
← هدف از تکافل در صدر اسلام
...