لغت نامه دهخدا تک و توک. [ ت َک ُ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ، از اتباع ) در تداول عامه ، بندرت. معدودی. قلیل. بندرت بکمیت عددی : تک و توکی برگ بر درختان مانده است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
