تمتع بردن

لغت نامه دهخدا

تمتع بردن. [ ت َ م َت ْ ت ُ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) منفعت برداشتن. و منفعت بردن و حظ نفس برداشتن. ( ناظم الاطباء ) :
ز شعر خویش نتوان فیض شعر دیگران بردن
تمتع بیش از فرزند مردم می توان بردن.صائب ( از آنندراج ).رجوع به تمتع ودیگر ترکیبهای آن شود.