تشنیع زن

لغت نامه دهخدا

تشنیعزن. [ ت َ زَ ] ( نف مرکب ) بدگوی. سرزنش کننده. ملامت گر :
مرغ سحر تشنیعزن ، بر قتل مرغ بابزن
مرغ صراحی در دهن تریاق غمها داشته.خاقانی.و رجوع به تشنیع و تشنیع زدن شود.