لغت نامه دهخدا تسبیح ثریا. [ ت َ ح ِ ث ُ رَ ی یا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از پروین. عقد ثریا : بشکنند از قدح مه تن گردون زنهارکه بدست همه تسبیح ثریا بینند.خاقانی.
