لغت نامه دهخدا تری داشتن. [ ت َ ت َ ] ( مص مرکب ) رطوبتی بودن. رطوبت مزاج بودن : شراب نو، نشاید مردمانی را که تری دارند و باد بر ایشان غلبه دارد. ( نوروزنامه منسوب به خیام )
