تب عشق

لغت نامه دهخدا

تب عشق. [ ت َ ب ِ ع ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجازاً بیماری عشق. سوز و التهاب عشق. آتش عشق. درد عشق :
غم عشق بر عیش پیرایه بست
تب عشق در مغز صحت نشست.معروف ظهوری ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ).